Bądź zwinny albo przegrasz…

Bycie „zwinnym” najzwyczajniej na świecie opłaca się. Można uniknąć rozczarowania, „konsekwentnego” brnięcia, gdy wiadomo już, że wcześniejsza decyzja nie była trafna. Zwinność przyda się zarówno w biznesie, jak i w trakcie biegu półmaratońskiego…

Półmaratońska retrospektywa

Miałem okazję wziąć udział w biegu półmaratońskim w Krakowie. Nie był to mój pierwszy start na tym dystansie więc wiedziałem z czym się to wiąże.

Tego dnia pogoda była super na spacer, ale na start raczej już nie. Za ciepło. Miałem swój cel dotyczący czasu ukończenia biegu, mniej więcej w okolicach swojego rekordu życiowego. Mimo wyczerpującego tygodnia poprzedzającego start wziąłem również poprawkę i na ten fakt.

Bieg rozpocząłem w planowanym tempie i dałem radę utrzymywać go do 11 kilometra. Poczułem większe zmęczenie i wtedy doszedłem do wniosku, że tempo jest za wysokie i nie mam szans go utrzymać. Nie tego dnia. Zwolniłem. Ponieważ pierwotny plan stał się nieaktualny postanowiłem dokończyć bieg wolniej. Od razu zacząłem analizować co zrobiłem nie tak i co muszę poprawić w kolejnym biegu. Krótko mówiąc: retrospektywa.

Zagrożenia płynące z braku zwinności

To co zobaczyłem pod koniec dystansu było dla mnie kompletnym zaskoczeniem. Bardzo wielu zawodników potrzebowało pomocy ratowników medycznych, niektórzy próbowali dokończyć zawody, ale to stanowczo nie był już bieg. Mieli blade twarze, byli na granicy utraty przytomności. Zadałem sobie pytanie: po co ryzykują zdrowie, gdy wiadomo, że nie mają najmniejszej szansy?

• Czy tak czasem nie jest też w biznesie? Organizacja kontynuuje projekt choć wiadomo, że zakończy się niepowodzeniem. Ryzykuje „zdrowie” całej firmy!
• Czy nie lepiej działać w krótszych odcinkach czasu?
• Czy nie lepiej robić eksperymenty? Testować hipotezy?

Bądź zwinny albo przegrasz…

Udostępnij na: